Δυοβουνιώτης, Κωνσταντίνος

(Πάτρα 1872 – Αθήνα, 1943). Θεολόγος και ακαδημαϊκός. Σπούδασε στην Αθήνα και στη Γερμανία. Διετέλεσε καθηγητής της δογματικής και της ηθικής στη θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά τις περιόδους 1919-20 και 1922-23 και στη συνέχεια (1923-42) καθηγητής της ιστορίας των δογμάτων και της συμβολικής. Διορίστηκε διευθυντής θρησκευμάτων του υπουργείου Παιδείας (1927-30) και εξελέγη ακαδημαϊκός το 1928. Διετέλεσε επίσης διευθυντής των περιοδικών Ιερός σύνδεσμος (1905-17) και Νέος Ελληνομνήμων (1921-27). Έγραψε πολλά έργα, τα κυριότερα από τα οποία είναι: Ιωάννης ο Δαμασκηνός (1903), Η μέση κατάσταση των ψυχών (1904), Τα μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας (1913), Περί αφορισμού (1916), Σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας (1916) και Νομοκανονικαί μελέται (1917).